++C یکی از زبان های برنامه نویسی پرکاربرد و قدرتمند است که بسیاری از برنامه نویسان در سراسر جهان از آن استفاده می کنند. این زبان برای ساخت برنامه های کامپیوتری، بازی های رایانه ای، نرم افزارهای مالی، برنامه های دانشگاهی و غیره استفاده می شود.

در این مقاله بهترین شروع برای یادگیری برنامه نویسی ++C را به مبتدیان کلید میزنیم و نشان میدهیم.

اگر شما هم به دنبال یادگیری ++C برای اولین بار هستید، می توانید با دنبال کردن این راهنمایی کامل به سرعت و به راحتی با اصول اساسی این زبان آشنا شوید.

نصب برنامه ++C کامپایلر اولین قدم برای یادگیری ++C، نصب برنامه ++C کامپایلر است. این برنامه به شما اجازه می دهد تا کدهای ++C خود را اجرا کنید. برای نصب این برنامه، شما می توانید از محیط توسعه مجانی Code::Blocks استفاده کنید.

آشنایی با اصول اساسی ++C: هنگامی که برنامه ++C کامپایلر را نصب کردید، باید با اصول اساسی این زبان آشنا شوید. شما باید با نحوه تعریف متغیرها، توابع، دستورات شرطی و حلقه ها آشنا شوید.

نوشتن برنامه های ساده: بعد از آشنایی با اصول اساسی ++C، شما می توانید شروع به نوشتن برنامه های ساده کنید. مثلاً می توانید یک برنامه ساده برای محاسبه مجموع دو عدد بنویسید.

استفاده از کتابخانه های ++C: یکی از ویژگی های ++C، استفاده از کتابخانه های پیش فرض است. کتابخانه های C++، شامل توابع مفیدی است که می توانید در برنامه های خود استفاده کنید. برای مثال، می توانید از کتابخانه iostream استفاده کنید تا اطلاعات را از کاربر بگیرید (ورودی) و یا به کاربر نمایش دهید (خروجی).

استفاده از کلاس ها: یکی از ویژگی های برجسته ++C، استفاده از کلاس ها است. کلاس ها به شما اجازه می دهند تا کدهای خود را به شکل بهتری سازماندهی کنید و کد های تکراری را کمتر کنید. برای مثال، شما می توانید یک کلاس برای مدیریت اطلاعات همه دانشجویان بسازید.

استفاده از واژه های کلیدی: ++C دارای واژه های کلیدی مخصوص به خود است که باید با آنها آشنا شوید. برخی از این واژه های کلیدی عبارتند از:  int، double، void، if، else، while  و غیره.

تمرین: برای بهتر شدن در ++C، باید برنامه نویسی را تمرین کنید. می توانید با ساخت برنامه های ساده شروع کنید و سپس به سراغ نوشتن پیچیده ترین برنامه ها بروید. همچنین می توانید با حل مسائل برنامه نویسی، مهارت خود را تقویت کنید.

با این راهنمایی کامل، می توانید به سرعت و به راحتی با اصول اساسی C++ آشنا شوید و به یک برنامه نویس حرفه ای تبدیل شوید.

مقدمه ای بر ++C برای مبتدیان

++C یکی از پرکاربردترین زبان های برنامه نویسی است که برای توسعه انواع نرم افزارها و بازی ها استفاده می شود. در این پست، قصد داریم به مبتدیان کمک کنیم تا با اصول اولیه ++C آشنا شوند.

یکی از ویژگی های برجسته ++C، قابلیت ارث بری است که به شما اجازه می دهد که کلاس های جدید را بر اساس کلاس های موجود تعریف کنید. همچنین، ++C  از پوینتر (اشاره کننده) به حافظه استفاده می کند که به شما امکان مدیریت دقیق حافظه را می دهد.

در این مقدمه، به مباحث اولیه ++C از جمله متغیرها، عملگرها، شرطی ها، حلقه ها، توابع و کلاس ها پرداخته خواهد شد. با مطالعه این موضوعات، شما می توانید به راحتی با ++C آشنا شوید و به توسعه برنامه های پیچیده بپردازید.

امیدوارم این مقدمه برای شما مفید باشد و در ادامه می توانید با مفاهیم پیشرفته تری از ++C آشنا شوید.

آشنایی با مفاهیم برنامه نویسی در ++C

برای آشنایی با مفاهیم برنامه نویسی در ++C، باید ابتدا با مفهوم برنامه نویسی آشنا شوید. برنامه نویسی به معنای نوشتن کد برای اجرای یک وظیفه مشخص است. ++C یک زبان برنامه نویسی شیء گرا است که بسیار قدرتمند و گسترده است.

در C++، شیء گرایی به معنای استفاده از شیء ها برای نگهداری داده ها و انجام عملیات بر روی آن ها است. ++C دارای ویژگی هایی مانند ارث بری و انواع دیتا است. به این ترتیب، برنامه نویسان می توانند کد های قدرتمندی را در ++C ایجاد کنند.

برای شروع کدنویسی در ++C، می توانید از یک ویرایشگر متن استفاده کنید و سپس کد خود را کامپایل کنید. برای کامپایل کردن کد خود، می توانید از یک کامپایلر ++C مانند GCC یا Clang استفاده کنید.

در نهایت، برای بهبود خوانایی کد خود در ++C، باید از تمامی قواعد مربوط به این کار پیروی کنید، مانند نامگذاری مناسب برای متغیرها و توابع و استفاده از کامنت های مناسب. همچنین، باید از الگوهای مناسب برای کد خود استفاده کنید تا بتوانید کدی قدرتمند و قابل فهم ایجاد کنید.

نحوه کار با متغیرها، آرایه ها و رشته ها در ++C

در زبان برنامه‌نویسی ++C، متغیرها، آرایه‌ها و رشته‌ها از اجزای اساسی برنامه‌نویسی هستند. برای کار با متغیرها در ++C، ابتدا باید نوع داده متغیر را مشخص کنید و سپس مقدارش را به آن اختصاص دهید. برای مثال، برای تعریف یک متغیر صحیح در ++C، از عبارت "int" استفاده می‌شود و برای اختصاص دادن مقدار به آن می‌توان از عملگر "=" استفاده کرد.

آرایه‌ها نیز به عنوان مجموعه‌ای از متغیرها در نظر گرفته می‌شوند. برای تعریف یک آرایه در ++C، ابتدا باید نوع داده متغیرهای آرایه را مشخص کرد و سپس تعداد عناصر آن را مشخص کنید. برای این کار، از عبارت "[]" استفاده می‌شود. برای مثال، برای تعریف یک آرایه صحیح با ۵ عنصر در ++C، می‌توان از عبارت "int myArray[5]" استفاده کرد.

رشته‌ها نیز به عنوان یک متغیر ویژه در ++C در نظر گرفته می‌شوند. برای تعریف یک رشته در++C، از عبارت "string" استفاده می‌شود. برای اختصاص دادن مقدار به یک رشته، می‌توان از عملگر "=" استفاده کرد. برای مثال، برای تعریف یک رشته با مقدار "Hello world!" در ++C، می‌توان از عبارت "string myString = "Hello world!"" استفاده کرد.

در کل، برای کار با متغیرها، آرایه‌ها و رشته‌ها در ++C، باید نوع داده متغیر را مشخص کرده و سپس مقدار آن را به آن اختصاص داد. همچنین می‌توانید از توابع و عملگرهای مختلف ++C برای انجام عملیات‌های مختلف بر روی متغیرها، آرایه‌ها و رشته‌ها استفاده کنید.

کار با شرطیات و حلقه ها در ++C

در زبان برنامه نویسی C++، شرطیات و حلقه ها از جمله ابزارهای پرکاربرد و مهم هستند. با استفاده از شرطیات، می‌توانید برنامه خود را به صورت شرطی و با توجه به ورودی‌های کاربران، اجرا کنید. همچنین با استفاده از حلقه ها، می‌توانید برنامه‌هایی را که باید بارها و بارها اجرا شوند، به صورت خودکار انجام دهید.

در C++، دو نوع شرطی وجود دارد: شرطیات if و شرطیات switch . با استفاده از شرطیات if، می‌توانید برنامه خود را به صورت شرطی و با توجه به ورودی‌های کاربران، اجرا کنید. به عنوان مثال، در برنامه‌هایی که باید بر اساس ورودی کاربر، یک عملیات خاص را انجام دهید، از شرطیات if استفاده می‌کنید.

اما با استفاده از شرطیات switch، می‌توانید برنامه خود را به صورت چند گزینه‌ای و با توجه به انتخاب کاربر، اجرا کنید. به عنوان مثال، در برنامه‌هایی که باید بر اساس گزینه‌های کاربر، یک عملیات خاص را انجام دهید، از شرطیات switch استفاده می‌کنید.

در ++C، دو نوع حلقه وجود دارد: حلقه for و حلقه  while. با استفاده از حلقه for، می‌توانید برنامه‌هایی را که باید بارها و بارها اجرا شوند، به صورت خودکار انجام دهید. به عنوان مثال، در برنامه‌هایی که باید بر اساس یک فرمول خاص، بارها و بارها یک عملیات را انجام دهید، از حلقه for استفاده می‌کنید.

اما با استفاده از حلقه while، می‌توانید برنامه‌هایی را که باید تا زمانی که یک شرط خاص برقرار است، اجرا شوند، به صورت خودکار انجام دهید. به عنوان مثال، برنامه‌هایی که باید تا زمانی که یک شرط صحیح است، یک عملیات خاص را انجام دهید، از حلقه while استفاده می‌کنید.

در نهایت، در کار با شرطیات و حلقه ها در ++C، باید به نحوه استفاده از آن‌ها در برنامه‌های خود توجه کرده و با توجه به نیاز خود، از آن‌ها استفاده کنید.

توابع و کلاس ها در ++C

در زبان برنامه نویسی C++، توابع و کلاس ها دو قسمت اصلی برنامه نویسی هستند که برنامه نویسان برای ساختاردهی به کد، به آن‌ها نیاز دارند. توابع به عنوان بلوک‌هایی از کد به صورت مستقل، برای انجام یک وظیفه خاص استفاده می‌شوند. در ++C، توابع می‌توانند دارای پارامترهای ورودی و خروجی باشند و با استفاده از آن‌ها، برنامه نویسان می‌توانند کد خود را شخصی‌سازی کنند.

از طرفی، کلاس‌ها به عنوان یک نوع داده‌ای، مجموعه‌ای از توابع و متغیرهای داده‌ای هستند که به صورت مستقل در کد برنامه‌نویسی قرار می‌گیرند. کلاس‌ها به برنامه نویسان این امکان را می‌دهند تا برای یک شئ خاص، یک مجموعه از عملیات‌های متفاوت را تعریف کنند و از آن‌ها استفاده کنند. همچنین، کلاس‌ها می‌توانند به عنوان مبنایی برای ساختاردهی برنامه استفاده شوند و برنامه نویسان می‌توانند با استفاده از آن‌ها، کد خود را بهبود بخشند و سازماندهی بهتری برای آن داشته باشند.

به طور خلاصه، توابع و کلاس‌ها به عنوان دو ‌بخش اصلی برنامه نویسی در زبان ++C، به برنامه نویسان این امکان را می‌دهند تا کد خود را بهبود بخشند و از ساختاردهی بهتری برای آن استفاده کنند.

و سخن پایانی اینکه اگر نیاز به انچام پروژه ای با استفاده از برنامه نویسی ++C دارید؛ کارگروه تخصصی مصور جهت مشاوره، همراهی و تدریس گام به گام، رفع خطاهای برنامه ی شما یا حتی انجام صفر تا صد پروژه آمادگی کافی را دارد.